Beste Klaas,

“Wethouder Sloots vertrekt uit Zwolle, en dat had best wat later gekund' kopte de Stentor afgelopen zaterdag. Ik ga niet het hele artikel voorlezen. Ik denk dat velen van ons het hebben gelezen. En het had inderdaad wel wat later gekund en gemogen. Want als één ding helder is, dan is het wel dat je in korte tijd veel waardering hebt geoogst. Binnen de partij GroenLinks, binnen de gemeenteraad en in de stad. Ik hoor overal  hoe jammer men het vindt dat jij vertrekt. En ik kan dan niets anders doen dan dit beamen.

Toen je mij op 3 november in de middag belde met de boodschap dat je die avond door de gemeenteraad van Stadskanaal zou worden voorgedragen als nieuwe burgemeester, viel ik letterlijk van mijn stoel. Net als iedereen had ook ik dit niet zien aankomen. Het was nog maar twee weken ervoor dat ik zelf het fractievoorzitterschap over had genomen van Sylvana en bam daar kwam als een donderslag bij heldere hemel deze boodschap. Natuurlijk wist ik dat je verknocht was aan het noorden. Ik kan me herinneren hoe je vertelde over je jeugd in het hoge noorden tijdens een zomeravond in het eerste fractieweekend in 2018. Hoe je van boerderij naar boerderij fietste door het vlakke land. Over verschillen in cultuur en hoe je daarvan geleerd hebt en gevormd bent. Opkomen voor de zwakkeren. Eerlijkheid en nuchter de zaken bekijkend. Zo hebben we je ook leren kennen. 

Maar pas bij dat telefoontje op 3 november, toen je vertelde over hoe je vrouw Ellen je had gewezen op de burgemeestersvacature in Stadskanaal en je een paar keer weer had rondgefietst door die omgeving.  Toen sprak er een man met mij die opnieuw verliefd was geworden op zijn jeugdliefde. Noord-Oost Groningen zat nog steeds in je hart. Het was voor mij direct duidelijk dat het zinloos was om nog te proberen om je op andere gedachten te brengen.

2,5 jaar geleden begonnen we samen aan een avontuur. GroenLinks won de verkiezingen. Er kwamen allemaal nieuwe mensen in de fractie. We kenden elkaar nog niet goed. En tegelijk moesten we de college-onderhandelingen in en aan de slag. Het was best wel even spannend. Maar al snel groeide er een mooie vertrouwensband tussen Sylvana en jou. GroenLinks kwam in het college met twee wethouders.

Je kreeg een loeizware opdracht met financiën en de zorg. Dossiers waar de nodige problemen en tekorten lagen. Doelgericht en standvastig ging je aan het werk. Dat werd niet altijd direct begrepen en gewaardeerd. Maar nu 2,5 jaar later heeft Zwolle jou leren kennen als een krachtige en eerlijke wethouder. Een wethouder met het hart op de goede plaats. Die aan de ene kant goed op de centen past, maar tegelijk altijd de mens vooraan zet. De inwoners van Zwolle mochten niet lijden onder de financiële druk. Er moest een beweging ingezet worden, waarbij we weer 'in control' kwamen en tegelijk iedereen de zorg bleef krijgen die hij of zij nodig had. Het werd een mantra voor je. En die opdracht heb met flair en daadkracht uitgevoerd.

Ik ben er dan ook trots op dat een GroenLinks wethouder erin is geslaagd om samen met de alle zorgpartners in de stad om een omslag te maken. Door goed samen te werken en daar ruimte voor te maken, kreeg je mensen in de 'mee-stand'. Zo nu en dan moest er ook wel even een steviger gesprek gevoerd worden, maar dat was altijd op de inhoud. Je liep er niet voor weg.

Zwolle is een sociale stad. Door de mooie samenwerking in deze coalitie heb je sociale beslissingen genomen en stappen gemaakt. Ik denk daarbij onder andere aan de coronasteun, zoals de vrijstelling van de precariobeslasting voor horecaondernemers die we kunnen bieden in deze stad. Ook de opvang van daklozen heb je goed georganiseerd. En hoe mooi is het ook dat een GroenLinks wethouder een vaste plek heeft georganiseerd voor de voedselbank en zich sterk heeft gemaakt voor statushouders in deze stad.

Ik ben er trots op met jou te hebben mogen samenwerken. De laatste maanden zelfs extra intensief. We hebben samen wandelend elkaar onze buitengeluk-plekken kunnen laten zien, terwijl we onderweg praten over politiek, maar ook over persoonlijke dingen. De afgelopen maanden waren best pittig. Dat ook wel een keer gezegd worden. Ik heb veel respect ervoor hoe je jezelf hierin hebt staande gehouden. Het was niet altijd makkelijk voor jezelf, maar ook niet voor je gezin. De functie vraagt veel van een mens en je bent er altijd met alle energie voor gegaan. Je was altijd aanspreekbaar en je was altijd bereid om mee te denken met iedereen. Daarom wil ik niet alleen jou nu bedanken, maar ook Ellen en je kinderen.

Ik wens je namens de raad alle goeds persoonlijk en in je nieuwe functie. Het had wat ons betreft wel wat later gekund.

Klaas, je bent een kei en we gaan je missen. Dankjewel!