Op het moment dat ik wist dat ik naar Zwolle zou verhuizen heb ik me bij GroenLinks Zwolle aangemeld. Na een gesprek met de kandidatencommissie kwam ik op nr. 12 van de lijst voor de gemeenteraadsverkiezing 2018. Een plek waarbij ik direct volop mee kon draaien. Eerst in de campagnevoering en daarna als burgerlid ter ondersteuning van de fractie.

Bij deze ondersteuning ligt mijn focus, qua portefeuilles, op de omgevingsvisie, onderwijs en participatie en vluchtelingenzaken. Ik ben contactpersoon voor de wijken Veerallee en Spoolde. In het dagelijkse leven werk ik als schoolleider in het voortgezet onderwijs. Het is een drukke, bestuurlijke baan, en geregeld is het in combinatie met het diverse programma van de gemeentepolitiek dan ook even passen en meten en bovenal keuzes maken. Als burgerlid is dat makkelijker te doen dan als raadslid.

Ik probeer zoveel mogelijk de raadsbijeenkomsten op de maandagen bij te wonen. Als het om besluitvormingsbijeenkomsten gaat kun je me vinden op de publieke tribune. Als het om informatie rondes gaat of om debatten dan zit ik ook geregeld in de raadszaal.

Mijn 'dagboekweek' was een drukke week. Zo stonden er op maandag twee debatten gepland. De eerste ging over het coffeeshopbeleid. Raadslid Lennart Hartman hield zijn betoog. Dit belangrijke debat bleek dusdanig tijdrovend, dat het tweede debat over het vuurwerkbeleid, waarvoor burgerlid Simone Boshove haar maidenspeech zou houden, door werd geschoven naar een andere datum.

Op dinsdag was er een bijeenkomst met het bestuur van GroenLinks. We wilden graag samen met hen evalueren hoe we onszelf profileren als fractie en als wethouders. Na het eerste jaar als fractie en coalitiepartner is het goed om even stil te staan bij de zaken die we doen, hoe we ze gedaan hebben, hoe zichtbaar we zijn en waar onze prioriteiten lagen, herijken en weer doorgaan.

Op woensdag was de ALV. Vanwege mijn werk was ik hier zelf niet bij aanwezig. Ik heb echter begrepen dat de opkomst van de leden groter was dan voorgaande keren, een positieve ontwikkeling. Ook begreep ik dat er hier het goede, kritische gesprek is gevoerd.

Op donderdagavond is de fractievergadering vaste prik. Tijdens deze vergadering delen we wat er in de stad is gebeurd en welke bijdrage GroenLinks daarin heeft gehad of in een vervolgactie nog moet hebben. Zo was ik de week ervoor met een afvaardiging van de Fractie op werkbezoek bij Vluchtelingwerk Zwolle. Een warm onthaal viel ons ten deel door medewerkers, vrijwilligers en vluchtelingen, nieuwe Zwollenaren. Vol bewondering en onder de indruk  was ik van de passie waarmee er gewerkt wordt, geregeld met beperkte middelen voor bijv. het taalonderwijs. Een essentieel onderdeel om mee te kunnen doen  in de Nederlandse en Zwolse samenleving. Duidelijk is dat dit de aandacht van de gemeente verdient. Tijdens de fractievergaderingen wordt ook de raadsvergadering van de maandag erop voorbereid.

Op vrijdag liet raadslid Remko de Paus zich 12 uur lang in een hokje van 1 bij 2 meter opsluiten in het kader van Lock me up-Free a girl. De hokjes staan symbool voor de hokjes in de Indiase bordelen. Ik ben even bij hem langs gegaan om hem een appel aan te bieden en aan te moedigen. (of) Ik vind het een hele mooie actie. Meisjes in India hebben onze hulp en aandacht hard nodig. Er gaat nog zoveel mis in de wereld en ik trek me dit heel erg aan. Ik heb respect voor Remko hoe hij zich hiervoor heeft ingezet.  Het is illustratief voor de kernwaarden waar GroenLinks voor staat.

In het weekend heb ik me voorbereid op de twee debatten die op maandag gepland stonden. Eén over het initiatief van D66 voor een gevelfonds en daarna een debat over de Tippe, de laatste uitbreiding van de wijk Stadshagen.

Als burgerlid vind ik het bijzonder interessant om het ‘spel’ van de politiek te mogen meemaken te leren doorgronden en er een bijdrage aan te mogen leveren. Daarnaast levert het mij een spoedcursus inburgeren in Zwolle op. Ik ben in november 2018 in Zwolle komen wonen en soms kan ik mensen die al veel langer in Zwolle wonen, nu al plekjes wijzen die zij nog niet kenden.

De  verkiezingsslogan “verandering begint hier” en “niet schreeuwen maar praten” zijn mij op het lijf geschreven.  Als coalitiepartner is de dialoog essentieel. Soms moet je wat inleveren maar uiteindelijk maken we de door ons ingezette verandering waar en ik ben daar heel trots op.