De week van... Remko de Paus

Hoe ziet een week eruit van een GroenLinks-politicus? Regelmatig een aflevering van verschillende leden van van de fractie van Groenlinks Zwolle! Remko de Paus (50) was tussen april 2010 en oktober 2015 burgerraadslid en is sindsdien raadslid namens GroenLinks. Hij heeft de afgelopen weken een dagboek voor ons bijgehouden. Een typische week, maar niet helemaal in chronologisch juiste volgorde.

Zondag

Maandagavond vergadert de gemeenteraad in Zwolle. De zondag is daarom meestal een laatste dag om nog van alles voor te bereiden. Ook vandaag doe ik dat, hoewel het geen erg ingewikkelde avond lijkt te worden. Verder een rustig dagje thuis, met het gezin. Helaas nog geen lekker weer voor de jongens om de nieuwe trampoline te gebruiken. En vanuit Zuidoost-Azië probeer ik via de app mee te genieten van de lange reis die mijn dochter maakt in haar tussenjaar, voor ze gaat studeren. Het levert hele mooie plaatjes op.

Maandag

Vers van het werk uit Coevorden, starten we om 18 uur met een aantal actieve studenten uit de stad, die gast zijn van de raad. Met drie andere raadsleden, wethouder Klaas Sloots en natuurlijk de griffie leggen we uit hoe het werkt in het stadhuis. Elke raadsvergadering kent een vast stramien. Tijdens de uitleg van de loco-griffier kan iedereen een hapje eten. Goed voorbereid op wat komen gaat, mogen de studenten op de gereserveerde plekken op de eerste rij van de publieke tribune gaan zitten.
Ik stel mondelinge vragen over een rapportage over klachten in het sociaal domein. Elk kwartaal krijgen we als raad deze rapportage van Zorgbelang Overijssel. Dit keer staan er twee belangrijke aanbevelingen in. Beide aanbevelingen sluiten nauw aan bij de zorgen die ik al zo’n 5 jaar uit. GroenLinks pleit voor een sterke positie van de inwoner, die dreigt anders in het geweld tussen gemeente en zorgaanbieder gemangeld te worden. Wettelijk is geregeld dat je als inwoner iemand mag inroepen om je te ondersteunen, de zogenoemde cliëntondersteuner. Voor de tweede keer op rij rapporteert Zorgbelang Overijssel dat inwoners niet weten dat deze bestaat. Verder kwamen het meldpunt in contact ouders die niet durven klagen, vanwege de afhankelijkheidsrelatie die zij voelen. Als je klaagt, wat staat je kind dan te wachten bij de instelling waar zij jeugdhulp krijgt? Zwolle gaat aan de slag met de extra middelen van het Rijk om de cliëntondersteuning bekender te maken bij onze inwoners. Maar voor de ouders die niet durven klagen biedt onze eigen GroenLinks wethouder Klaas Sloots nog geen concreet perspectief. Wel kondigt hij aan dat de raad de uitwerking van de in het collegeakkoord afgesproken ‘ombudsfunctie sociaal domein’ dit voorjaar krijgt. Mijn inzet zal zijn, dat er dan wel een plek is waar inwoners die een afhankelijkheidsrelatie voelen, hun zorgen en klachten kunnen uiten.

Dinsdag

Sinds ik ruim 5 jaar geleden de stap zette naar het zelfstandig ondernemerschap (ook wel zzp-er genoemd), kan ik in de keuken kijken van het sociaal domein in verschillende gemeenten. Een stap waar ik geen seconde spijt van heb gehad. Sinds half mei werk ik bij de gemeente Coevorden, drie dagen in de week. Zo houd ik (net) voldoende tijd over voor de kinderen, het huishouden en de politiek. Vanavond spreken we over de gesprekken die de komende maanden in de Zwolse wijken gaan plaatsvinden over het Buurt-voor-buurt-onderzoek. CDA raadslid Jan Nabers had een motie ingediend om de rol van de gemeenteraad bij die gesprekken duidelijker te maken en om creatieve eigentijdse vormen te gebruiken. De stadsdeelmanagers presenteren hun plannen voor de komende maanden. Dat ziet er zeer divers uit, maar dan meer tussen verschillende wijken en buurten dan daarbinnen. Ik ben ervan overtuigd dat in alle wijken inwoners wonen die makkelijk komen praten en inwoners die dat heel lastig vinden. Die moet je op verschillende manieren benaderen. De eerste groep kan makkelijk op een avond in het wijkcentrum, maar jongeren, mensen met een verstandelijke beperking, ouderen kun je beter opzoeken. Op mijn verzoek spreken we af in mei/ juni weer bij elkaar te komen, om te bespreken hoe het is gegaan.

Woensdag

Miniweekend noemen collega’s het ook wel. De woensdag ben ik thuis, dat breekt de week lekker. ’s Ochtends boodschappen doen, de agenda versturen voor de fractievergadering (ik ben sinds de laatste verkiezingen ook fractiesecretaris), maar eerst even langzaam op gang komen. Vanochtend komt daar het voorleesontbijt bij. Al een aantal jaren doe ik daaraan mee. Het is erg leuk om jonge kinderen voor te lezen op een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal. Dit jaar ben ik alleen ingedeeld om 11 uur, bij een kinderdagverblijf in Dieze, daar wordt het een voorleeslunch. Zoals gebruikelijk is de aandachtsboog van de kinderen kort, maar ze luisteren tussen het praten door best aandachtig naar het verhaal.

Donderdag

Elke donderdag vergaderen we als fractie. Wat komen we tegen in de stad? Wat zijn de nieuwtjes uit het college? Wat staat er maandag op de agenda van de gemeenteraad en wat vinden we daarvan? Om het energieniveau een beetje hoog te houden, hebben we statafels geregeld. Alleen gaan de meesten dan toch op de hoge stoelen zitten. Zo is de dynamiek tijdens de vergaderingen helaas nog beperkt, maar wat niet is, kan nog komen! Als ik weer thuis ben, zie ik via de sociale media dat mijn ingezonden brief naar het VNG-magazine (het tijdschrift van de Vereniging voor Nederlandse Gemeenten) online staat. Wat een gesprek op Twitter al niet kan opleveren. Ik vind het leuk om te schrijven en ben sinds kort niet alleen ambassadeur van het GGZ-beraad Overijssel, maar ook van Bravico. Bravico is een online platform dat moet helpen om eenzaamheid onder millennials te verminderen.

Vrijdag

De ochtend begint met een bijpraatmoment met onze wethouder, Klaas Sloots. Dat doen we sinds kort. Het is toch wel handig als je elkaar een beetje leert kennen en wat algemene dingen kunt bespreken. Bij dat moment schuift mijn collega Patrick Pelman ook aan, hij houdt zicht vanuit de fractie met de jeugdwet bezig. Na dat bijpraatmoment fiets ik naar de boekhouder om de map 2018 in te leveren. Bij inloophuis De Bres ben ik penningmeester en dit is het moment om de balans over het afgelopen jaar op te laten maken. Ik spreek haar kort en fiets dan snel weer naar het station. In Putten heb ik een afspraak met een collega zelfstandig ondernemer. We praten bij en maken plannen voor de toekomst. Deze gesprekken geven me altijd veel energie. Na het gesprek op naar de Droom van Zwolle, een plek voor zelfstandig ondernemers. Daar bespreek ik de inhoudelijke invulling van de ledenvergadering van DNO 1-2 een netwerk van zelfstandig ondernemers waar ik lid van ben. Het is een ontspannen gesprek, ik krijg zin in mijn optreden die avond.

Zaterdag

Als fractie maken we deel uit van een landelijke partij. Dat maken we gebruik van, we zoeken regelmatig contact met andere fracties in de regio. Ook hebben we korte lijnen met onze Tweede Kamerleden. Vandaag is het landelijk congres van GroenLinks in de IJsselhallen in Zwolle. Best gaaf dat GroenLinksers uit het hele land naar Zwolle komen. Het is een weinig spannend congres, veel discussie is er niet over het verkiezingsprogramma voor de Europese verkiezingen. We zetten scheidende bestuursleden, Eerste en Tweede Kamerleden in het zonnetje. Persoonlijk is voor mij het afscheid van Judith Sargentini als Europarlementariër een belangrijk moment. We kennen elkaar al van de tijd dat we samen in het bestuur zaten van Dwars, de GroenLinkse jongerenorganisatie, die tijdens het congres van vandaag weer veel van zich laat horen. Van de zaal krijgt ze terecht een staande ovatie. Met de veroordeling van het beleid van de Hongaarse premier Orban door het parlement heeft ze veel teweeggebracht. Ze heeft het super gedaan de afgelopen 10 jaar, met alle ups en downs die bij het vak horen. Mijn trotse gevoel groeit nog wat als ik zie hoe ze op Twitter weer veel bagger over zich heen krijgt als ze de buitenwereld laat weten dat GroenLinks de handel van illegaal bezette nederzettingen in Israël aan banden wil leggen. Als je ook maar iets kritisch zegt over de staat Israël, dan werkt dat op een kleine maar felle niche op Twitter als een rode lap op een stier. Alles wat je zegt wordt verdraaid en in een verkeerd daglicht geplaatst. In Zwolle is dat nu helaas ook langzaam meer aan het gebeuren. In de IJsselhallen waren vandaag nog allerlei activiteiten, zoals het IJsbeeldenfestival. De parkeerplaats staat vol auto’s. En hoewel ik geen GroenLinkser heb gezien die in de auto stapte, is de verontwaardiging op de sociale media niet van de lucht. Hoe hypocriet die GroenLinksers wel niet zijn, dat ze met 2.000 man in de auto zijn gekomen. Helemaal niets van waar, maar zuur-rechts ziet zijn eigen gelijk bevestigd. Een aloud gezegde komt bij me op: hoge bomen vangen veel wind. We groeien als partij gestaag door. Als je het dan op argumenten niet kunt winnen, ga je feiten verdraaien. Ik rijd met een goed gevoel – op de fiets – weer terug naar huis. Vanavond Wie is de mol kijken met de jongens. De dag kan niet meer stuk!