Hoe zie jij de wereld na corona? Vallen we terug in het oude systeem, of weten we op een nieuwe manier met elkaar en de wereld om te gaan? In deze serie spreken we Zwolse GroenLinksers over hun idealen. Wat is jouw droom na de coronacrisis?

Anneke

 

Ik ben Anneke Nusselder. Soms actief binnen GroenLinks, maar altijd GL-er in hart en nieren. Begin deze eeuw zat ik in de gemeenteraad. Een aanrader voor veel meer GL-ers: leerzaam en boeiend! En soms kun je nog wat bereiken ook.

Ik werk op het moment in de zorg. Men noemt mij en mijn collega’s wel eens ‘helden’, maar dat vind ik heel vervelend. Ik voel me eigenlijk, net als kwetsbare cliënten, zonder beschermingsmiddelen heel dichtbij mensen meer (potentieel) slachtoffer van kortzichtigheid. Buiten dat associeer ik het woord ‘held’ met oorlogstaal waar ik ook een hekel aan heb. Levensbeschouwelijk is mijn achtergrond PKN, nu lid van de Basisbeweging Zwolle en lid van de Franciscaanse beweging. Beide plekken waar ik mensen ontmoet met wie ik graag over wezenlijke dingen in het leven praat en een gezamenlijke spiritualiteit ervaar. 

Mijn droom na corona: 

Ik denk aan de angst voor het ongrijpbare, voor een virus. Die angst zijn we voorlopig nog niet kwijt. En er is verdriet op vele vlakken: verlies van geliefden die misschien in eenzaamheid stierven, verdriet om eenzaamheid bij geliefden gedurende hun meest kwetsbare jaren of maanden, verlies van werk en inkomen, verlies van ontmoeting, verlies van feesten en herdenken.

Het vervolg op corona is voor mij solidair zijn met de verdrietigen, solidair met mensen in onzekerheid, solidair met landen die extra geraakt zijn door corona. En daar beginnen we nu al mee. De wereld na corona komt niet straks, maar begint nu. En in die wereld wil ik consumptie inruilen voor waardering. Minder vliegen, minder op vakantie, minder spullen - maar meer ontmoeting, liefde, meer schone lucht, en meer natuur. Niet omdat nu corona onder ons is, maar omdat dat belangrijk is en blijft voor onze wereld en haar bewoners.

 

Henk 

 

Ik ben Henk Blom, 78 jaar, sinds 1970 lid van GroenLinks en haar voorloper, de PPR (Politieke Partij Radikalen). Voor mijn pensionering was ik werkzaam in vormingswerk en thuiszorg. Opgegroeid in een katholiek milieu, op latere leeftijd doopsgezind geworden, met veel belangstelling voor oecumene en interreligieuze dialoog, heb ik steeds bewust gekozen voor een niet-confessionele politieke partij. In Zwolle vertegenwoordig ik beide kerkelijke gemeenten in het studentenpastoraat Re:Link. In de loop van de tijd heb ik me op diverse manieren ingezet voor de vrede, zoals de grote demonstraties tegen kruisraketten. Ik was voorzitter van de Doopsgezinde Vredesgroep en ben momenteel bestuurslid van Kerk en Vrede. Ook ben ik lid van het Vredesplatform Zwolle, van Amnesty International en diverse milieu-organisaties.

Mijn droom na corona: 

De huidige corona-crisis bevestigt naar mijn mening extra dat de huidige politiek van het westen te veel gebaseerd is op concurrentie en economisch gewin, waarvan de armen in de wereld de dupe zijn. De vluchtelingenproblematiek wordt vooral veroorzaakt door oorlogen (die mede door wapenhandel vanuit het westen worden bevorderd) en klimaatverandering (vooral ten gevolge van uitputting van het milieu door het westen). En door het ontbreken van solidariteit en samenwerking bij de leden van de EU blijven de vluchtelingen in onmenselijke omstandigheden verkeren. In de corona-tijd blijkt gelukkig solidariteit onder de Nederlanders heel sterk. Ook het milieu gaat er dankzij het zuiniger omgaan met (fossiele) brandstoffen alleen maar op vooruit.

Laten wij dus ook ná de corona-crisis ons hiernaar gedragen: door duurzamer te consumeren, door ons in te zetten voor vluchtelingen en minder bedeelden, en door ons te verzetten tegen politiek gericht op wapenhandel en geweld.

 

Margriet

 

Ik ben Margriet Leest, raadslid voor GroenLinks. Naast mijn raadswerk werk ik als docent Engels. Kinderen helpen is mijn passie: zorgen dat ieder kind de kansen krijgt die nodig zijn voor een gelukkig leven. Ik ben Rooms-Katholiek opgevoed. Ik ben zelf niet meer regelmatig praktiserend, mijn familie op Aruba wel. Wat ik vanuit mijn eigen opvoeding heb meegekregen is de waarde van positief in het leven staan. Wie goed doet, goed ontmoet. Mijn ouders waren een voorbeeld van hoe je met anderen kunt delen. Wij waren met vier kinderen thuis. Elke vakantie kwamen er vanuit een internaat in de buurt dezelfde vier kinderen logeren. Dat betekende veel rekening met elkaar houden, en alles delen. Toch keken we er altijd naar uit: we kregen er vier broers en zussen bij!

Mijn droom na corona: 

Ik hoop dat we na de coronacrisis onze waardering voor praktische beroepen niet vergeten. Dat zijn onder andere de essentiële beroepen waar we in deze tijd voor applaudisseren. Die mensen zijn altijd al onmisbaar in onze samenleving, en moeten fatsoenlijk betaald krijgen. Het is hoog tijd dat we die opleidingen op waarde schatten en ook accepteren dat velen hier hun droombaan in vinden. Niet ieder kind hoeft hoog(st)opgeleid te zijn.

Laat kinderen hun talent en passie ontdekken! Geef ze meer vrijheid in hun groei. En vanuit hier gun ik elk kind díe kans om vanuit eigen hart mooi werk, te kunnen doen in een samenleving die het werk erkent en de persoon waardeert.