"Oppositie kraakt coalitieakkoord" kopte de Stentor. GroenLinks is zo vrij 'kraken' hier op te vatten als het 'gebruik maken van de ruimte die erin zit'. Of die ruimte er daadwerkelijk is, zal de komende tijd vooral in de praktijk moeten blijken. We zijn er van overtuigd dat de coalitiepartners op dit punt van goede wil zijn. Maar gezien de aanloop tot dit akkoord en de aard van het stuk, zijn we op voorhand nog niet helemaal overtuigd dat wij als krakers onze constructieve bijdrage aan het beleidsgebouw kunnen leveren. Wij stellen de coalitiefracties dus vooral de vraag: mogen we het kraken? Zetten zij de deur echt open voor de hele raad en alle inwoners van Zwolle?

Positieve beleidsvoornemens
GroenLinks wil voorop stellen dat we ons voor een groot deel goed kunnen vinden in de beleidsvoornemens. Fractievoorzitter Patrick Rijke beperkte zich in zijn betoog bij de bespreking van het coalitieakkoord tot de topprioriteiten die wij als zodanig herkennen in de agenda's voor de stad: de omslag naar een duurzame samenleving, de bezuinigingen op het sociaal beleid zo veel mogelijk compenseren, de strijd tegen de woningnood en de leegstand en 'nieuwe vormen van democratische verantwoording '. Maar hij kon 'met gemak wel vijfentwintig goede voornemens opsommen.'

Vage teksten en dubbelzinnige compromissen
Dat tekent wel meteen de aard van het stuk: het is een waslijst met goede voornemens, die je al snel een goed gevoel geven. Maar het open karakter van deze agenda's zit 'm toch vooral in het feit dat er heel veel wordt onderzocht en dat er nergens geld voor is.
Want verder staat het akkoord vol met ouderwets-vage teksten en dubbelzinnige compromissen. Wat schieten we op met een zin als "We kijken hoe we de Participatiewet op de beste manier kunnen uitvoeren"? Dat is niet de deur open zetten, dat is stomweg een open deur.
En wat hebben Zwollenaren nou aan die omfloerste zinnen over de verhoging van de OZB: ”we spreken af dat de totale woonlasten niet stijgen met een hoger percentage dan de inflatie; binnen de woonlasten zijn afval, riool en onroerend bezit/gebruik communicerende vaten”. 'U wilt de OZB verhogen, maar zegt dat niet onomwonden. En levert dat nou ook geld op voor goed sociaal beleid met dat vage compromis dat u ervan heeft gebrouwen?' aldus Rijke.
'Laat ook de volgende zin eens goed tot u doordringen: “mutaties in doeluitkeringen worden in principe een op een vertaald in een aanpassing van het programmabudget en tegelijkertijd zijn wij verantwoordelijk en aanspreekbaar op het door ons gevoerde beleid en staat het resultaat voor onze inwoners voorop.” Wilt u dat nou eens in gewone woorden aan de inwoners van de stad uitleggen? Dat is toch geen uitnodiging aan de Zwollenaren om mee te komen praten?'

Achterkamerpolitiek
Hier wreekt zich de traditionele manier waarop dit akkoord achter gesloten deuren in elkaar is onderhandeld. Als de coalitie nou echt een open agenda en een visie en ambitie voor de stad wilde opstellen, waarom kon dat dan niet grotendeels in het openbaar? Dan had ook duidelijk kunnen worden waarom de SP eigenlijk niet mee mocht doen. Zo'n agenda had toch ook best met de derde winnaar van de verkiezingen kunnen worden opgesteld?
En als de nieuwe coalitie Zwollenaren en hun vertegenwoordigers in de raad bij het beleid wil betrekken, waarom dan niet van meet af aan? Gezien de combinatie van doorgehakte knopen en traditionele compromissen laden ChristenUnie, PvdA, D66 en VVD toch vooral de verdenking op zich, dat zij het veel met elkaar oneens waren en dat het akkoord daarom noodgedwongen zo'n agendakarakter heeft gekregen.

Het beleidshuis van het nieuwe college kent in elk geval een paar afgesloten kamers. Zo is besloten waar de bibliotheek moet komen en dat de wijkteams anders worden georganiseerd dan de vorige wethouder van plan was. Het is in onze ogen eigenlijk niet geloofwaardig dat mevrouw Vedelaar als haar eigen opvolgster nu een heel ander beleid moet aansturen. Hetzelfde geldt voor meneer De Heer, die zelfs tegen heel veel druk uit de raad in niet te porren was voor tijdelijke bestemmingen van leegstaand vastgoed en braakliggende gebieden. Hoe moeten wij er nu op kunnen vertrouwen dat er echt werk wordt gemaakt van herbestemming en tijdelijk anders gebruik?

Open ontvangst?
Tot slot deden we een poging om de open agenda van de nieuwe coalitie te 'kraken' en keken of we met open armen werden ontvangen.
Voor GroenLinks zou een echt nieuwe werkwijze voor de lokale democratie bijvoorbeeld betekenen dat we experimenteren met buurtbegrotingen en budgetmonitoring door wijkbewoners. In Amsterdam Oost hebben bewoners laten zien dat het werkt: buurtbewoners stellen eigen prioriteiten en bedenken goedkopere alternatieven. GroenLinks vindt dat dit soort democratische innovaties een mooie vorm zijn van doordecentraliseren naar het niveau van de wijken en buurten waar mensen wonen en leven. 'Het zou een mooi gebaar zijn als de nieuwe coalitie zo'n initiatief met open armen aanneemt!' zo sloot Rijke zijn betoog af.

De motie 'Verkenning buurtbegrotingen' staat onder de downloads. De motie werd met ruime meerderheid aangenomen; alle coalitiefracties stemden voor onze motie!