Daarnaast is ze voorzitter van de stichting levende talen Papiaments (de taal die wordt gesproken op Curaçao, Aruba en Bonaire) en is ze natuurlijk actief voor GroenLinks. Margriet zit voor haar tweede periode in de gemeenteraad, maar is toe aan een volgende stap en wil graag gekozen worden voor de provinciale staten. Annabel Essink sprak met Margriet.
Waarom ben je de politiek in gegaan?
‘’Ik ben in een politiek actieve omgeving opgegroeid, mijn vader was politicus op Aruba en ik vond vooral de rondetafelconferenties op weg naar de status aparte van Aruba erg interessant. Mijn vader leidde die tafelgesprekken, dus daar groeide ik helemaal in mee en als je met politiek eenmaal begint, dan blijf je er ook mee bezig. Mijn moeder was niet politiek actief, zij was leerkracht op de basisschool en wilde altijd dat iedereen vooruitkwam, deze waarden heb ik van haar overgenomen. We woonden ook niet in de stad, maar wij bleven in Noord, want daar was nog werk te doen zeiden mijn ouders. Noord stond bekend als het minst-ontwikkelde gedeelte van het eiland, toen ik ouder werd ben ik erover na gaan denken waarom mijn ouders destijds die keuze hebben gemaakt.’’
‘’Ik woon al sinds de jaren 80 in Zwolle en heb veel zien veranderen in de stad. Van een gereformeerde gemeenschap zijn we gegroeid naar een meer diverse stad. Als gemeenteraadslid zit je dicht bij de bevolking en kan jouw stem echt iets veranderen en dingen aan het rollen brengen.’’
Hoe ben je ooit bij GroenLinks terechtgekomen?
‘’Ik was altijd al geïnteresseerd in politiek, maar destijds ging mijn studie altijd voor. Na mijn studie (docent Nederlands en Engels aan hogeschool Windesheim) heb ik eerst de cursus politiek voor allochtonen gevolgd en vervolgens heb ik in 2009 een cursus voor gemeenteraadsverkiezingen bij GroenLinks gevolgd. Na deze cursus kreeg ik een warm ontvangst, als ik iets inbracht werd er ook echt naar mij geluisterd en iedereen had een positieve houding, dat deed mij goed. Toen dacht ik, dit is het gewoon. Ze waren ook allemaal erg bewust van hoe ze met elkaar en anderen om moesten gaan, hoe benaderen we elkaar en eigenlijk ook de hele wereld vanuit een positieve en sociale blik. Daarna heb ik veel congressen gevolgd om er steeds meer in te groeien.’’
Je zit al in de gemeenteraad voor GroenLinks, vanwaar de omslag naar de provincie?
‘’Ik heb vorig jaar de cursus voor de provinciale staten gevolgd en toen zag ik voornamelijk witte mannen, dat moet in Overijssel anders kunnen. Ik dacht over vier jaar ga ik die stap niet nemen, dus ik heb me (op het allerlaatste moment) aangemeld en om eerlijk te zijn was ik verbaasd dat ik nummer twee werd, ik had gegokt op nummer vijf of zes. Ik moest eerst erg wennen, maar dat is me gelukt en nu ga ik er helemaal voor. Zelfs de posters met mijn hoofd erop zijn gaan wennen. Ook in Overijssel moet zichtbaar zijn dat de provinciale verkiezingen voor iedereen zijn, dat is mijn persoonlijke missie.’’
Wat ga je naast diversiteit en inclusie nog meer toevoegen als je wordt gekozen?
‘’Het blijft bij diversiteit en inclusie, je ziet dat bij de LHBTIQ+-community en bij mensen met een beperking het nog niet overal goed voor ze is geregeld. Er zijn zulke mooie ontwikkelingen in Zwolle, maar dat is nog lang niet overal in Overijssel zo. Daarnaast zou het ook prachtig zijn als er meer safe houses (huizen waar je even kan worden opgevangen) zouden komen in de provincie.’’
‘’Als voorzitter van Levende talen Papiaments vind ik daarnaast taal erg belangrijk. Het is een groot deel van je identiteit, het hoort bij jou. In Overijssel heb je natuurlijk het Nedersaksische, maar je hebt nog veel scholen waar gezegd wordt, hier spreken we niet in dialect, want we spreken Nederlands en dat is de taal die je moet leren. Dan vraag je mensen om zichzelf even op slot te zetten, dat je iemand vraagt om zijn identiteit even te parkeren vind ik niet kunnen. Het zou mooi zijn als het Nedersaksische binnen Overijssel een plek krijgt in het onderwijs, maar voor mij is het ook al welkom als je gewoon je taal mag spreken in de klas. Zonder dat de docent denkt, hier wordt over mij gesproken. Zoals ik altijd zeg, er wordt in alle talen over jou gesproken, ook in het Nederlands. Waarom zouden twee kinderen die naast Nederlands ook eenzelfde andere taal spreken, bijvoorbeeld Marokkaans niet gewoon hun taal mogen spreken wanneer er aan een opdracht wordt gewerkt. Als iemand in een eigen taal kan uitleggen hoe de opdracht moet, waardoor de ander het nu wel begrijpt, geeft dat ook meer lucht aan de leerkracht. Door deze taalvriendelijke scholen kunnen leerlingen nu meer zichzelf zijn, waardoor ze zich ook veiliger kunnen gaan voelen.’’
De provincie, hoe zat het ook alweer?
‘’Via een kandidatencommissie worden er interviews gehouden met kandidaten die zich via een sollicitatiebrief hebben aangemeld. De gekozen personen komen vervolgens op de kieslijst en wanneer een kandidaat genoeg stemmen krijgt komt die in de fractie van de partij. Wij zouden graag vijf of zes zetels (plaatsen) in de provincie willen en als nummer twee is er een grote kans dat ik op een van deze zetels ga plaatsnemen. Vervolgens moet er net als in de gemeente en in het rijk een coalitie gevormd worden. Als partij kan je dan in de coalitie (de regerende partijen) of in de oppositie (de controlerende partijen) terecht komen. Er wordt elke week op woensdag de hele dag gedebatteerd en de commissies (vergaderingen over bepaalde onderwerpen) lopen tot in de avond. Het ligt aan je portefeuille (de onderwerpen waar jij over gaat) bij welke commissies je aanwezig moet zijn.’’
‘’Voor GroenLinks mag je niet tegelijkertijd in de gemeentefactie als in de fractie van de provinciale staten zitten. Wanneer ik word gekozen voor de provincie zal ik de gemeenteraad dus moeten verlaten, maar daar heb ik goed over nagedacht. Ik kan dat weer ruimte geven aan nieuwe mensen, iemand die burgerraadslid is kan dan fractielid worden. Er zijn partijen waar je wel tegelijkertijd in de gemeentefractie als in de fractie van de provinciale staten mag zitten, maar dat vind ik eigenlijk jammer. De gemeenteraad en de provincie zijn twee verschillende instanties, maar ik kan natuurlijk de kennis die ik heb opgedaan in de gemeente meenemen naar de provincie. Politiek is constant leren en dit wordt voor mij ook weer een leerschool. De provincie is veel meer het uitwerken van het beleid van het rijk (de aanpak die de overheid in de provincie wil uitvoeren) in plaats van het uitvoeren zoals in de gemeente.’’
*samenwerking met de PvdA
Iedereen die gekozen wordt voor de provinciale staten (provincie) mag stemmen op iemand die de eerste kamer in wil (stemmen voor de eerste kamer). GroenLinks gaat met de PvdA in de eerste kamer samenwerken in een gezamenlijke fractie. Degene met de meeste stemmen wordt de fractievoorzitter. Leden van de provinciale staten hoeven hierdoor niet samen te werken met leden van de PvdA, hier blijven het wel twee partijen.