“Het is idee is nog altijd: een echte Zwollenaar woont niet in Stadshagen. Maar Stadhagen is gewoon Zwolle. Gelukkig verandert het beeld van wat een echte Zwollenaar is wel. Terecht natuurlijk want in Stadshagen wonen ook echte Zwollenaren. Toch zeggen mensen op verjaardagen nog steeds dat ze het bijzonder vinden dat ik in Stadshagen woon. Ik ben nu 39. Stadshagen was ‘de nieuwe wijk’ toen ik een kind was. Zwolle telt 120.000 inwoners. Een vijfde daarvan woont in Stadshagen. Dit is een stad op zich.”
De wieg van Marloes stond in Dieze. Ze groeide op met haar broer in een Doopsgezind en sociaaldemocratisch gezin. Op haar achttiende verkaste Visser naar Groningen om Duits en Internationale Betrekkingen te studeren. Haar droom was correspondent te worden in Berlijn. De studies werden geen succes. Na een jaar gewerkt te hebben in de thuiszorg stortte Marloes zich op twee andere bachelors: Geschiedenis en Kunst en Kunstbeleid. Haar latente belangstelling voor de politiek van GroenLinks kwam tot volle wasdom in de progressieve Groningse studentenkringen. Ze leerde Jacques kennen in de collegebanken.
Na het afronden van haar universitaire studies volgde Visser een hbo-kopstudie tot docent bij Windesheim in Zwolle. Marloes werkt als docent in het voortgezet onderwijs in Emmeloord en Lemmer. Ze rijdt vier dagen in de week naar die steden in haar elektrische auto, die ze dankzij de zonnepanelen op haar woning ‘gratis’ kan opladen. Visser en haar gezin proberen zo groen mogelijk te leven. “Afgelopen zomer zijn we met de trein op vakantie gegaan. Dat was superrelaxed. Binnenkort gaan we het weer doen. Het is ons prima bevallen.”
Stadshagen is volgens Marloes ook niet autominded. “Veel bewoners stappen graag op de fiets. Het NS-station is een succes. De busroutes zijn aangepast. En veel bewoners willen ook niet af van de ‘knip’ waarmee we sluipverkeer tegengaan.” Als het aan GroenLinks ligt wordt vliegen steeds meer ontmoedigd in Nederland en blijf het vliegveld Lelystad Airport gesloten. Voor Stadshagen geldt dat de wijk veel hinder zou gaan ondervinden van laagvliegroutes van en naar Lelystad. “De meeste mensen zitten niet te wachten op laag overkomende vliegtuigen.”
Visser ziet dat in Zwolle – en met name in Stadshagen - steeds meer jonge gezinnen kiezen voor een groenere levensstijl. Dat doet haar als GroenLinkser goed. “Wij zijn als partij nog niet zo groot in Stadshagen, maar de meeste bewoners zijn in hun handelen behoorlijk groen en links.” Visser beklemtoont dat GroenLinks best snapt dat vergroening geleidelijk gaat. “Je hoeft niet alles tegelijk te doen. Ook met kleine stappen kun je je leven verduurzamen. Je hoeft je levensstijl niet meteen radicaal te veranderen.”
Als voorbeeld van een haalbare vorm van vergroening noemt Marloes het bezorgen van boodschappen en pakketjes. “Dat laten bezorgen is typisch Stadshagen. Je ziet dagelijks overal dieselbussen voor deuren van huizen stationair staan draaien. Dat kan ook anders. Steeds meer koeriers rijden elektrisch en de lokale supermarkten bezorgen met fietskoeriers. GroenLinks zou graag zien dat de gemeente een masterplan maakt voor groene bezorging in heel Zwolle.”
Ook de basisscholen in Stadshagen kunnen volgens Visser een vergroeningsslag maken. “Je kunt alle schoolpleinen tegelvrij maken. Laat kinderen lekker in het groen spelen in plaats van op beton, dat in de zomer gloeiend heet wordt.” GroenLinks hecht sterk aan de ontwikkeling van uitdagende en natuurlijke buitenruimtes. “Het winkelcentrum in Stadshagen breidt uit. Nu is het nog een versteende omgeving, maar je zou dit centrum heel goed natuur inclusief en klimaatneutraal kunnen maken.”
In haar eigen wijk Breecamp ziet Visser dat vergroenen op straat- en wijkniveau heel goed kan. “Vergroening leeft bij mensen in de wijk. Je moet de bestaande initiatieven alle ruimte bieden. Stimuleer tegels wippen en het vervangen van gras door bloeiende planten en bomen. Gras hebben we al genoeg. Plant voor elke Zwollenaar een boom, is ons devies. De gemeente zou de leefgebieden met elkaar moet verbinden, zodat het geen losse kleine stukjes blijven.”
“Er is in Stadshagen nog genoeg plek voor boomaanplant. Omgerekend naar het aantal bewoners staan er hier minder bomen dan in Amsterdam. Ik ben daarom blij met de plannen voor de toekomstige aanleg van een groot bosperceel in deze wijk. In de tussentijd kunnen we inzetten op kleinschalige projecten waarbij je ook bomen plant, tegels verwijdert en insectvriendelijke plantsoenen aanlegt. Dat zal ook helpen om de hittestress in Stadhagen tegen te gaan waarvan we steeds vaker last hebben.”
