De gemiddelde Zwollenaar zal er niets van hebben gemerkt. Sterker, het zal 99% van ons zijn ontgaan. Laten mijn elektrische rolstoel en ik nu net wel tot de groep gedupeerden horen.

Het waren twee vervelende, maar los van elkaar staande ervaringen. De frustraties kon ik met enige moeite nog wel handelen. Inderdaad, ik was pislink, zoals boven het krantenartikel kwam te staan. Maar dit alles werd overtroefd door enkele reacties van lezers daarop.

Enige tijd geleden had ik op een zaterdagmiddag met vrienden het plan om naar de film te gaan. Wij zouden rond 15:00 bij het filmhuis zijn. Daarbij beseffend dat het maken van afspraken, waarbij ik een rolstoeltaxi inschakel, vaak gedoemd is te mislukken. Tegenwoordig is er een personeelstekort, toen ook al.

Toen om 15:30 de taxi nog steeds niet was gearriveerd en bleek dat het nog een tijd zou duren, besloot ik alsnog de bus te pakken. In mijn eentje doe ik dat liever niet, maar nood breekt wet. Als de bus aanmeert blijven de achterdeuren dicht. De chauffeur vertelt dat hij mij niet mee kan nemen.

Doordat bij enkele bussen de oprijplaten onbetrouwbaar bleken, waren deze bij alle bussen uitgeschakeld. Mijn reactie laat zich raden. Voor de zekerheid, misschien had ik geluk, wachtte ik op een volgende bus. Die chauffeur viel in herhaling, ik dus ook. Prompt kwam er een derde bus met hetzelfde verhaal. Bij bus vier en vijf, ik stond nog bij de bushalte, maakte ik duidelijk dat ik het antwoord al wist en ze plankten aan mij voorbij.

Onderwijl was er nog steeds geen taxi gearriveerd. Weer thuisgekomen, het was richting 16:30, annuleerde ik maar de reservering voor de taxi. Overigens kwamen die vrienden mijn kant op. Jammer voor de filmtickets.

Via de tamtam hoorde een journalist van de Stentor over het verhaal en belde mij ‘s avonds op. Die maandag kwam er een fotograaf en enkele uren later stond het voorval online. Maar de werkelijkheid bleek behoorlijk uit zijn verband gerukt. Een dag later volgde het verhaal op papier.

De reacties van sommige lezers waren niet mals. Alsof ik een onnozele hals ben die de werkelijkheid nog niet kent.

‘Wat een gezeur! Het zou verboden moeten worden om met zo’n gevaarte, het lijkt wel een vrachtwagen. Er is toch rolstoelvervoer of gebruik anders een kleinere rolstoel.’

‘Meneer had kennelijk niet het fatsoen om eerst de taxi te annuleren en daarna de bus te pakken. De maatschappij draait wel weer voor de kosten op.’

‘Een bus rijdt met een tijdschema. Door lang stilstaan om die Geert Jan op te pikken komen anderen te laat.’

 ‘Rolstoelen horen niet thuis in reguliere bussen. Bestel gewoon een taxibusje, dan heb je een gediplomeerd chauffeur. Vraag dus een WMO pas aan.’

Pislink wilde ik overal op reageren. Maar ik weet wel beter.