Hoe ziet een week eruit van een GroenLinks-politicus? Hier lees je regelmatig een aflevering van verschillende leden van de fractie van Groenlinks Zwolle! Raadslid Lennart Hartman (34) is sinds 2011 actief als lid van GroenLinks en sinds januari 2017 voor de partij in Zwolle. Hij heeft de in de week van de klimaatmars een dagboek voor ons bijgehouden.

 

Zaterdag

Huis aan huis in Zwolle en Kampen. De verkiezingen staan weer voor de deur, en campagnevoeren doe je in de provincie samen! Samen met de vrijwilligers van Hardenberg en Kampen gaan we vanochtend Assendorp in. We spreken met bewoners wat ze bezig houd, wat er in hun wijk gebeurd en wat ze van de provincie verwachten. Een mooie manier om in contact te komen met mensen. In de middag helpen we mee in Kampen, en spreken we mensen in de wijk Brunnepe over wat hen bezig houdt.

 

Dinsdag

Op dinsdagavond ben ik bij een Bijpraatsessie van Natuur Milieu Overijssel over de invloed van klimaatverandering op natuur. De avond start weinig positief. De spreker Ignace Schops, winnaar van de Goldman Environmental Prize, de groene Nobelprijs voor natuurbehoud; neemt ons mee in een verkenning van de effecten van klimaatverandering op de natuur en hij wond er geen doekjes om: de natuur staat op instorten. Elke twintig minuten verdwijnt een diersoort. Dat zijn gevolgen van klimaatverandering en industrialisering die we niet terug kunnen draaien. Wel kunnen we klimaatverandering remmen en ruimte maken. We kunnen onze eigen samenleving zo natuurvriendelijk mogelijk in te richten en we kunnen hiermee zelfs natuur inzetten om klimaatverandering te remmen, bijvoorbeeld door hittestress en stortregen op te vangen met groen, en door voedselbossen planten om CO2 op te slaan, biodiversiteit te versterken en gelijk duurzaam eten te verbouwen. De mogelijkheden zijn legio. Nu willen we nog de samenleving hier in mee krijgen.

Met collega-raadslid Eildert Noorda sluit ik aan bij de sessie over natuur in de stad. De stad is namelijk een plek met meer ruimte voor natuur dan we denken. In deze sessie zijn inwoners, natuurorganisaties, mensen uit het onderwijs en ook politici en ambtenaren die zich bezig houden met groenvoorziening met elkaar uitgedaagd om na te denken hoe we dit kunnen realiseren. Samen denken we na over het realiseren van meer natuur in een stedelijke omgeving. Wat kunnen we doen, waar zitten de knelpunten en hoe krijgen we zo veel mogelijk mensen mee in deze beweging?

 

Woensdag

Midden op de woensdagochtend stap ik bij mijn werk de deur uit. Ik rijd op de fiets naar het Zone.College. Een van de leukste dingen die wij als fractie elk jaar mogen doen is namelijk het uitreiken van de Groene Prijs.

De prijs ging dit jaar naar Henk Veurink voor zijn werk als leraar economie op het Zone.College. Hij vult dit in met allerlei groene projecten voor zijn leerlingen en brengt duurzaamheid en economie bij elkaar in zijn lessen. De schoolleiding loodst ons naar binnen zodat we hem kunnen verrassen tijdens de start van een van zijn lessen met de klas die hem genomineerd had. Het is erg leuk om van de leerlingen in zijn klas te horen met welke duurzame projecten ze bezig waren: van afval scheiden en energiebesparing tot het installeren van een zonnepaal voor het opladen van mobieltjes op het plein.

Na het uitreiken van de Groene Prijs ga ik door naar het Windesheim. Studenten van de Green Hub, een groep milieubewuste studenten, doen een oproep in de kantine om naar de klimaatmars te gaan. Samen met onze campagneleider Rob van Elburg spreek ik met de leerlingen. We hebben het over in actie komen, wat je kunt doen en hoe je jezelf kunt organiseren als groep. Na een zwaarmoedige dinsdagavond was het fijn om te zien hoe jongere generaties klimaatverandering serieus nemen en hoe ze willen vechten voor een groenere toekomst. De ernst van de situatie gaat aan veel mensen voorbij, maar jonge generaties zijn zich hier heel bewust van.

 

Donderdag

Fractievergadering! Vaste prik op de donderdagavond. We praten over wat we die week hebben gehoord in de stad. Ook bereiden we de volgende raadsvergadering voor. Ik praat de fractie samen met Eildert bij over de conclusies van Natuur en Milieu Overijssel, we kijken met de fractie terug op de uitreiking van de Groene Prijs en ik vertel over mijn gesprekken met de studenten die naar de klimaatmars willen. 

Daarnaast bespreken we het Plan van Aanpak van onze wethouder Monique voor de energietransitie in Zwolle, want de stemming hierover staat voor de volgende vergadering op het programma.

 

Zondag

Vandaag ga ik naar de Klimaatmars in Amsterdam. Als ik aankom op station Zwolle zie ik direct iemand in een groen jasje. Die kleur groen herken ik inmiddels uit duizenden. Ik ben wat vroeg dus het is leuk dat er duidelijk al iemand van ons is. Terwijl we praten komen er meer mensen en niet veel later gaan we met 20 mensen op de foto.

In de trein is het zoeken naar een zitplaatsje. De trein zit vol met mensen die naar de klimaatmars gaan. Over de Hanzelijn langs Kampen razen we vlot naar Almere. Daar stappen we over. De trein naar het centraal station van Amsterdam is zo vol dat ik hier in de trein moet staan. Buiten de trein staat een nog grotere groep te wachten omdat ze er niet meer bij passen. Ze stappen in de stoptrein of de trein naar station Amsterdam Zuid.  We staan als sardientjes ingeblikt in de trein. De sfeer is er niet minder om. Een studente bij de deur tekent alvast wat plaatjes en leuzen op het beslagen raam. Op het station in Amsterdam proberen we te hergroeperen en gaan we samen naar het punt waar meerdere GroenLinks groepen verzamelen. Locaties worden gedeeld in WhatsApp om elkaar weer te vinden. Het is de enige manier om elkaar niet kwijt te raken. Wat een immense mensenmassa!

Van het programma krijgen we niets mee. Het regent, we staan koud op de dam en hebben de grootste lol om de borden die we om ons heen zien. De ene woordgrap nog beter dan de andere. Na een uurtje flink doorweekt te zijn geraakt op de dam beginnen we te lopen naar het museumplein. Eindelijk in beweging, dat konden we wel gebruiken inmiddels. Ondertussen lees ik het nieuws op mijn mobiel, 20.000 demonstranten geschat, even later 35.000 demonstranten geteld, nog even later 40.000, en de teller haalt uiteindelijk zelfs de 45.000. Wat een geweldige opkomst. 45.000 mensen die door weer en wind een sterker en eerlijker klimaatbeleid komen eisen. Een enorm succes. Op de terugweg denk ik terug aan de tijd dat ik me net bewust werd van klimaatverandering. 10 jaar geleden hadden ik me dit nooit voor kunnen stellen. En het plan van aanpak voor de Zwolse energietranstitie? Die is unaniem door de raad aangenomen. The times they are a-changing.